Amazing Grace

Na de "Memory-walk" voor Dieter, van vandaag, toch nog even wat indrukken verwerkt die ik vandaag mocht ondervinden .
Per toeval kwam ik uit op onderstaand gedicht van Robert Louis Stevenson, een fervent reiziger en zwerver die ook net als Dieter zijn hart verloren had in Schotland......
De Doedelzakspeler gaf het beste vandaag, met zijn vertolking van Amazing Grace wat iedereen een krop in de keel gaf......
Ik denk dat onderstaande gedicht echter dichter bij Dieter stond dan Amazing Grace

Nonkel Patrick


Give to me the life I love,
Let the lave go by me,
Give the jolly heaven above
And the byway nigh me.
Bed in the bush with stars to see,
Bread I dip in the river
There's the life for a man like me;
There's the life for ever.
Let the blow fall soon or late,
Let what will be o'er me;
Give the face of earth around
And the road before me.
Wealth I seek not, hope nor love,
Nor a friend to know me;
All I seek, the heaven above
And the road below me.
Or let autumn fall on me
Where afield I linger,
Silencing the bird on tree,
Biting the blue finger.
White as meal the frosty field -
Warm the fireside haven -
Not to autumn will I yield,
Not to winter even!
Let the blow fall soon or late,
Let what will be o'er me;
Give the face of earth around,
And the road before me.
Wealth I ask not, hope nor love,
Nor a friend to know me;
All I ask the heaven above,
And the road below me.