Vandaag zag ik je
ik zag je gezicht
in witbonte wolken
de dag z’n lichtste blauw
verbleekte naast jouw lach
jij strooide kwistig maar stil met
het fijnste regenboogpoeder
ik wist niet wat ik zag, en
lachte om je mondhoeken
die ik zwijgend zag spreken
jurgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten