Een jaar later, nog steeds stil verdriet.
Een onmachtig, leeg gevoel van gemis.
Onbegrip, voor wat niet kon, niet had mogen zijn
Maar ook een steeds vollere rugzak met blije herinneringen.
Je liet ons inderdaad niet met lege handen achter.
En steeds opnieuw breekt jouw rustige glimlach
De hemel open.
Papa
Den Dieter is vertrokken op zijn laatste reis. Hij liet ons niet met lege handen achter. We hebben zoveel herinneringen. Weet je nog die keer... Deel je ze met ons?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten